Ordumuzda ölüm konveyeri

Yanvarın 28-də  Azərbaycan  ordusunda növbəti  faciəvi  cinayət hadisəsi  baş verib. 2 əsgərimiz 4 yüksək rütbəli zabitimizi  öldürüb, 2 zabitimizi də ağır yaraladıqdan  sonra özlərini də öldürüblər. Heç şübhəsiz ki, bu xəbər  hər bir azərbaycanlını sarsıdıb. Çox ağır itkidir. Hərəsi bir evin ümüd yeri, dirəyi olan, birlikdə isə millətimizin güvənc yeri olan  6 gəncimizi olduqca mənasız bir ölüm əlimizdən aldı. Ölənlərin valideynlərinə, yaxınlarına,  bütövlükdə millətimizə başsağlığı verirəm,  kədərlərini bölüşürəm.

Əli Kərimli

Bütün dünya ordularında cinayətlər, bədbəxt hadisələr baş verir. Amma Azərbaycan Ordusunda baş verənlər heç bir ölçüyə sığmır, müqayisəyə gəlmir. Bir neçə ay qabaq da Seyfəli təlim mərkəzində bir əsgər 4 zabiti güllələmişdi. 2009-cu il ərzində orduda 73 nəfər hərbçimiz ölüb. Onun 28 nəfərinin atışma zəminində, silahla öldürülməsi rəsmən təsdiq olunub. Atəşkəs illərində orduda ölənlərin sayı isə 1000-lərlədir. Bütün bunlar çox dəhşətlidir. Nə baş verir ordumuzda? Əsgər və zabitlərimizi bir-birinə silah qaldırmağa  bəzən də özünü öldürməyə nə vadər edir? Haradandır bizim ordumuzda bu qədər qəddarlıq, insana, soydaşa nifrət?

Ordudakı çoxsaylı ölümlərin səbəbini  nizamnamədən kənar münasibətlərdə,  güclünün zəifi, yüksək rütbəlinin aşağı rütbəlini, çox xidmət edənin təzə gələnləri döyüb, təhqir edib, alçaltmasında axtarmaq lazımdır. Zorun legitimlik qazanmasında, şikayət etməyə obyektiv bir instansiyanın qalmamasında, qanunçuluğa nəzarətin, istintaqın, məhkəmənin iflasında axtarmaq lazımdır.

Orduda müşahidə etdiyimiz qəddarlığın da, insana nifrətin də, zora meylliliyin də səbəbini cəmiyyətdə, bugunki idarəetmədə axtarmaq lazımdır. Onlar gözlərini açıblar güclünün, vəzifəlinin, pulu çox olanın “haqlı” çıxdığını, qalib olduğunu görüblər. Polisin dinc əhalini-qadını, qocanı,  döyməsinin, sürüməsinin şahidi olublar. Onlar eşidiblər ki,  dinc əhalini döyən polislərin cəzalandırılmasını bütün dünya tələb etsə də prezidentləri buna imkan verməyib.  Hər il işgəncələrdən nə qədər adamın öldüyünü, buna görə heç kimin məsuliyyət daşımadığını, bu ölümlərin sadəcə statistikaya çevrildiyini görüblər. Beləliklə əmin olublar ki, bu cəmiyyətdə cinayətə görə cəza labüd deyil, insan həyatının isə heç bir qiyməti yoxdur.

Məsələyə bir az geniş yanaşsaq orduda bərqərar olmuş ölüm konveyerinə görə əslində hamımız məsuliyyət daşıyırıq. Hakimiyyət, bu kriminal rejimi qurduğu, bəslədiyi üçün təqsirlidir. Hər gün üzləşdiyimiz eybəcərliklərin memarı onlardır. Müxalifət olaraq bizlər,  neçə illər ərzində bu ölüm konveyerini durdura bilmədiyimiz üçün, cəmiyyəti səfərbər edib xalqı bu kriminal və korrupsioner hakimiyyətdən  hələ də xilas edə bilmədiyimiz üçün məsuliyyət daşıyırıq. Polis, prokuror, hakim hər yerdə zor və qəddarlıq toxumu səpdiklərinə, zorakılığı həyat normasına çevirdiklərinə, 1000-lərlə zorakılıq hallarına göz yumduqlarına  görə təqsirlidir. Vəzifəli şəxs, antiinsani rejimin bir vinti olduğuna görə, korrupsiya  və rüşvətin bu qədər adiləşib, həyat tərzimizə çevrilməsində iştirakına görə məsuliyyət daşıyır. Hətta müəllim belə hüquqsuz və savadsız şagirdlər yetişdirdiyinə görə günahkardır … Bütün yerdə qalanlar da  bu rəzaləti illər ərzində səssizcə seyr etdiyinə görə, mənim başım salamat olsun, başqasından mənə nə? Deyib yaşadığına, ölkədə dəyişikliklər üçün heç bir iş görmədiyinə  görə məsuliyyət daşıyır.

Amma bir nəfər var ki, onun məsuliyyəti hamıdan artıqdır. Bu şəxs əlbəttə ki, hər bir vətəndaşın həyatına görə məsul olan İlham Əliyevdir. Məhz onun idarəetmə anlayışı cəmiyyətin bütün sferalarında zorun, gücün kultunu yaradıb. Ölkədəki hüquqi nihilizm, cəzasızlıq, qanunçuluğun, məhkəmə sisteminin bu şəkildə gözdən düşməsi onun siyasətinin nəticəsidir.

Ordu da toplumun bir hissəsidir. Cəmiyyətimizə aid olan bütün problemlər orduya da aiddir. Amma ordu daha qapalı sistem olduğundan əslində bütövlükdə topluma aid problemlər orduda daha eybəcər formada zühur edir. Əlbəttə,  problemlərin əsaslı həlli Azərbaycanda  köklü dəyişıkliklərdən keçir. Ölkədə qanunçuluğun möhkəmlənməsi, müstəqil və ədalətli məhkəmə sisteminin bərqərar olması,  media azadlığının təmin edilməsi, ordu üzərində xalq tərəfindən seçilmiş parlament nəzarətinin təmin edilməsi, hərbi hissələrin qapılarının vətəndaş cəmiyyəti  nümayəndələri, jurnalistlər və əsgər valideynləri üçün açılması, korrupsiya ilə dövlət səviyyəsində mübarizə aparılması orduda da vəziyyəti müsbətə doğru dəyişəcək.

Amma bunların hamısı gələcəkdə olacaq. Korrupsiya və kriminal pramidası demontaj olandan sonra.  Ölkəmizdə demokratiya bərqərar olanda . O vaxta qədər camaatın min əziyyətlə böyüdüb, vətənin müdafiəsinə göndərdiyi uşaqları məhv olmamalıdır. Onların həyatını  belə mənasız ölümlərdən qorumalı olan şəxs isə dövlət başçısı İlham Əliyevdir.

Cənab İlham Əliyev,  sizin öz qurduğunuz sistemi köklü şəkildə dəyişəcəyinizlə bağlı bir illüziyamız yoxdur. Amma orduda ən elementar qayda-qanunu  yaratmağa siz borclusunuz.  Orduda daha nə baş verməlidir ki, siz ordunun problemlərini yüksək hərbi rəhbərliklə ciddi şəkildə müzakirə edəsiniz, əsgər və zabitlərimizin kütləvi şəkildə məhv edilməsinə görə məsuliyyət daşıyan şəxsləri   cəzalandırasınız? Dinc dövrdə, bir ildə  73 ölüm hadisəsinin  baş verməsi sizi inandırmadımı ki, ordudakı problemləri gizlətmək,  ört-basdır etmək yox,  onları həll etmək lazımdır?